Wat een grote verschillen

Hallo lieve iedereen.

Hier het zoveelste verhaal van mij. Ik vermaak me nog steeds heel goed hier in Indonesië.al blijft het, ondanks dat het mn tweede jaar is, heel lastig om dingen te accepteren zoals ze zijn. Wij westerlingen hebben zoveel mee in het leven waarvan we de waarde niet eens kennen. En daar wordt je je hier heel bewust van. Zo mooi. Echt een verrijking. Maar aan de andere kant missen we ook heel veel. Hier kennen ze echte vreugde voor dingen en gebeurtenissen. Als ik bijv zie hoeveel lol de kids onderling hebben en hoe intens ze genieten van de kleine dingen in het leven, dan denk ik daar kunnen wij nog heel veel van leren. Ik kom er hier ook achter dat ik me gelukkig mag prijzen dat ik in een veilig en liefdevol gezin ben opgegroeid. Dat ik überhaupt ben opgegroeid in een gezin. De kids hier hebben het heel goed voor elkaar, ze hebben goed te eten, gaan naar school, zitten heel netjes in de kleding, slapen in goede bedden. Maar ze zijn niet daar waar jongeren horen te zijn, in een gezin. Dinsdag was er bijv een jongen aan het huilen, zijn vader lag met een zware bronchiën ontstekking in het ziekenhuis. En hij wilde heel graag naar hem toe. Maar hij woont 900 kilometer verder op, en dat is door de bergen ongeveer 27 uur rijden. En waar hij ook nog heel erg overin zat was dat zijn vader katholiek is, en woont in een moslim gebied, katholieken zijn daar achter gestelde burgers, en krijgen daar ook minder goede medische verzorging. Zoiets gaat mij dan echt aan het hart. Hij moet 27 uur in de auto zitten om bij zijn vader te zijn. Wij zijn even snel van hier in Amsterdam. Heel erg om zulke verhalen te horen van kids waar wij nu al 2,5 weken tussen zitten. Het is zo oneerlijk verdeeld. Heel lastig om dit soort dingen te ervaren. ook was er vorig jaar een meisje, dat zo ontzettend leif was, continu poseren voor de foto en lkachen en met ons kletsen. maar we hoorden dat zij 5 maanden geleden is overleden aan malaria. daar krijg ik dus echt een brok van in mijn keel. dan komt zoiets zo dicht bij. wij klagen in nederland dat we ziektenkostenverzekering meoten betalen. en hier hebben ze geen geld voor medicijnen wat als gevolg kan zijn net als bij dit meisje dat ze overlijden. heel erg dat geld hierbij de rol speeld.
Maar aan de andere kant maken we ook zulke mooie momenten mee. we hebben zo’n ontzettend veel lol met de jongeren. We lachen samen wat af. Ik geniet hier heel intens.

Maandag 27 -07 was de eerste dag dat de creatieve workshop echt van start gingen. Anne en ik hebben in de eerste twee weken al heel veel gedaan. Maar nu is officieel het creaproject begonnen. Maandag ochtend eerst op de school. Zo leuk we hebben allerlei leuke drama oefeningen met de jongeren gedaan. Heerlijk genoten. Deze jongeren genieten zo intens. Ze laten zich niet remmen. Liggen op de grond van het lachen, en er wordt heel wat af gejoeld. Prachtig.

S’middags heb ik mijn eerste clownerie workshop gegeven. Deze weken is er één groep vast bij anbasja, en drie groepen roeleren langs dorien, anne en mij. Elke dag andere jongeren, en de jongeren hebben elke dag een andere workshop. Anne zingt en danst met de kids, dorien doet grimeren, en ik dus clownerie. Gerard heeft 100 clowns neuzen mee genomen uit Nederland. Hilarisch vinden ze het om zo’n neus op te hebben, en ondanks dat ze soms wel een beetje verlegen zijn gaan ze helemaal los in het spel. Ik heb zo’n lol met die kids. Ze gaan helemaal er in op. Ik heb de workshop ook helemaal in het Indonesisch vertaald zodat ze het beter begrijpen. Al klopt mijn zinsopbouw niet helemaal ze begrijpen mijn Indonesisch . Het werkt wel heel fijn als je niet alles met handen en voeten uit te hoeven leggen. Al meot ik zeggen dat de kids mede dankzij bregtje ( een vrouw die hier vlak voor ons 6 weken heeft gezeten om de kids engels te leren) veel beter engels kunnen. De taal barriere wordt langzaam kleiner.

Maandag avond hebben de kinderen voor dorien, anbasja en gerard gezongen. Zo leuk, anne en ik hadden emt hen een Indonesisch lied geoefend (nou ze hebben het voornamelijk zelf gedaan. Want ja Indonesische liedjes kennen we niet heel goed, al hebben we dit leid dit jaar en vorig jaar zo vaak gehoord dat we het bijna kennen) en daar omheen hebben we een klein dansje en een mini welkoms woordje heen gezet. Zo mooi moment. Die drie midden in de kring en allemaal zingende kids eromheen prachtig.
Dinsdag 28 -07 tweede workshop dag. Op school hebben we verschillende scenes gemaakt met de kids die allemaal te maken hebben met beroepen. Super om te zien hoe creatief de kids zijn. En hoeveel lol ze wederom hebben gehad. Je krijgt zoveel van ze terug.

S’middags weer clownsworkshop gehad. Wederom een groot succes. De neuzen doen het goed, al zijn ze wel echt gemaakt op onze lange neuzen, wat als gevolg heeft dat ze vaak van hun platte brede neus af vallen. Maar ook dat leverd leuke momenten op.

S avonds even een rustig avondje gehad beetje reflecties bij werken, tja ik vergeet het wel eens, maar het blijft mijn stage haha.

Woensdag 29-07 hebben we op school met de kids kostuums gemaakt van het beroep dat zij later willen gaan doen. Wederom de creatiefie tijd van de kids komt naar voren. Ze hebben met behulp van onze mode Queen anbasja prachtige kostuums gemaakt van papier. Super.

In de middag weer workshop clownerie gedaan. De greop die ik vandaag had, ging helemaal los. Ik deed bijv een oefening met een fictieve bal die ze dan moesten overgooien. Nou ze gingen er helemaal in op. Met zn allen de ‘bal’ zoeken als iemand deze had ‘laten vallen’ super. Maar ook in de scenes gingen ze helemaal los. Allemaal voorwerpen zoeken die ze er bij konden gebruiken. Ik heb zo gelachen en zo ontzettend genoten.

S’avonds heb ik nog lang beneden gezeten met een aantal kids. Zij mij Indonesisch leren. Zo leuk. En natuurlijk waren ze in grote lachbui toen ik meerdere woorden verkeerd uitsprak.

Donderdag 30-07 hebben we samen met de kids een mode show gemaakt van de kleding die ze woensdag hadden gemaakt. Ieder groepje werd ingedeeld op beroep. Ik kreeg het groepje sporters. Was zo leuk. Ze gingen op de “catwalk”voetballen basketballenen volleyballen. En vervolgens heel stoer hun kleding showen super leuk.

Na de les ben ik samen met anbas en dorien naar de markt gegaan. Het blijft echt een super belevenis om daar rond te lopen. Zo leuk al die kraampjes, schreeuwende mensen etc. Ik kan er geen genoeg van krijgen

En s ‘middags hebben we weer workshop gegeven in het tehuis. Ik heb met een groep kids een aantal clowns scenes in gestudeerd. Iedereen kon een beroep uit kiezen en daar dan als clown een scene van mken. Heerlijk die creativiteit te zien. Ze gingen helemaal los.

Na de workshop heb ik nog een hele tijd met 3 meiden op het balkon gezeten. Ze hadden mijn paarse nagellak gezien en dat wilden zij ook graag. Dus ik mijn potjes nagellak tevoorschijn halen (nee ik ben geen diva die nagel lak mee neemt naar de tropen, maar ik had vorig jaar gezien dat de meiden het zoleuk vonden) vervolgens hebben we nog heerlijk gekletst over Nederland en Indonesië, en dat terwijl zij hun nagels in allerlei kleuren aan het lakken waren thank you thank you wietske! Heerlijke dag gehad.

s' avnds zijn alfred en marieke aangekomen. zij gaan een film maken over het tehuis en de school met os in de hoofd rol. dit kan vervolgens weer gebruikt worden als sponsor werving. de nederlanders zijn hier steeds meer haha.

verder vermaak ik me hier nog prima en kan me totaal neit voorstellen dat ik over 2 weken in het vliegtuig zit. heel vreemd te beseffen. anne en ik zijn hier nu drie weken. en het lijkt inmiddels zo normaal. dat ik me neit goed kan voorstellen dat ik bijna weer weg ga.

voor nu stop ik. bedankt voor jullie leive berichtjes. fotos lukt helaas nog steeds neit vanwege trage internet. ik zal het zometeen weer even proberen.

xxxxx van de rijst etende wiets aan de andere kant van de wereld hihi