weer een week voorbij :(

Hi iedereen

Hier eindelijk weer een verhaaltje vanuit Indonesië. Het internet ligt er al dagen uit. Dus helaas lukt et niet eerder. Maar nu zitten we in ee prachtig hokje prop vol computers dat heet internet cafe

Dinsdag 21-07 heb ik weer engelse les gegeven op school. Heel leuk. Ik merk echt dat de kids vorderingen maken. Ze kunnen steeds beter antwoorden op mijn vragen, de kleuren leren ze langzaam aan ook beter in het engels te benoemen. En ook de engelse benamingen voor dieren gaat steeds beter. Het nadoen van de chicken is nog steeds favoriet. Het is zo leuk dat de kids echt beter worden in engels.
Savonds hebben we lekker bij de kids gezeten. Beetje gekletst en met behulp van het woorden boek konden we leuke gesprekjes voeren. Over hoe oud ze waren enzo en wat ze op school allemaal deden. En wat we in Nederland allemaal doen. Heel leuk.

Woensdag 22-07 had ik mijn laatste engelse les. Heel jammer want ik heb er zo van genoten. En het was zo fijn om te zien dat de kleine kids echt vorderingen maakten. Dus ik de kids vertellen dat eht de laatste les was omdat ik volgende week op de sma 3 ga les geven (dat is de oudste klas van school, en daar gaan wij vanaf volgende week het creaproject voort zetten net als vorig jaar) na de les gaf ik alle kids een cadeutje. De eerste klas kreeg een zetje van een lepeltje en vorkje van de smurfen. Ik had dit van een slager uit leeuwarden gekregen. 48 zetjes. De kids waren er zo blij mee. ze gingen hun cadeutje helemaal kussen en helemaal loelen zo ontzettend lief. Dus vervolgens een foto sessie gehouden. En toen naar de volgende klas. Ook daar verteld dat ik voor het laatst was iedereen vond het ook daar jammer. daar had ik lekkere snoepjes uitgedeeld thank you miss, thank you miss. Zo leuk. Toen was het pauze. En in de pauze kwamen kinderen met allemaal briefjes aan waarop allemaal lieve wensjes stonden zoals voorzichtig met de reis naar Nederland. En op een aantal briefjes stonden dingen als thenkyui miss wiskar (thank you miss wietske) en op één stond thenkyui mis viskar (ze dacht dat mijn naam als viskar werd geschreven. En bedankt haha) uiteindelijk stond ik met me armen vol met briefjes en ging ik naar de laatste klas. Ondertussen kwamen er weer kids de klas inlopen om me nog meer briefjes in de handen te duwen. In de laatste klas heb ik knikkers uitgedeeld. Deze had anne van haar tante gekregen om uit te delen. Ze waren zo ontzettend blij ermee. Ik kreeg nog meer briefjes van de kids en soort van cakejes van de docent zo leuk. Ook wel beetje emotioneel(wees niet bang ik heb het droog gehouden) omdat ik het zo leuk vond om de kleine kids les te geven. Dat wilde ik vorig jaar al zo ontzettend graag. En dit jaar heb ik dat dus gedaan wou!!

S’middags zouden anne en ik met de kids uit het tehuis gaan zingen. Om 4 uur, dus wij komen daar in de zaal, zit iedereen huis werk te maken (de kids maken namelijk elke dag van 4 tot 6 en van 7 tot 8 huiswerk) dus was een beetje misscommunicatie geweest. Nou ja dan maar niet. Dus anne en ik ons plan bij stellen. Wij gingen de berg hier in de buurt op. Vorig jaar ben ik daar ook met Karin geweest. En nu dus weer omhoog samen met anne. Maar omdat het smorgens zo had geregend en er alleen maar een zand pad omhoog ligt was het spek glad. De zon stond op ons hoofd te branden. Maar we hebben eht gered. En bovenaan was het weer zo ontzettend mooi. Prachtig. Op de fotos zagen we later dat ons hoofd door de warmte helemaal was opgezwollen. Hahaha. Na een uitgebreide foto sessie zijn we weer na beneden gegaan. Glibber glibber. Modder echt centimeter dik onder de slippers en ook allemaal riet bleef zitten. Dus met zware slippers van de modder weer na beneden, bijna nog uitgegleden, maar we zijn veilig beneden gekomen. En savond lekker met de kids gedanst en gezongen. Dit doen we bijna elke avond. Zo leuk ze gaan dan echt helemaal los super om te zien. Het plezier is van hun gezicht af te lezen.
Donderdag 22-07 was de grote schoonmaak dag aangebroken vrijdag zuden de andere drie komen. Dus moesten anne en ik alles klaar maken, ik meost al mijn spul naar de kamer van anne verhuizen omdat ik daar vanaf vrijdag slaap. Alles poetsen, weer een grote was beurt gedaan, want door de hitte is het veel zweten dus veel kleding die gewassen meot worden, bijna elke dag zitten we wel met de was emmer tussen de benen. Donderdag dus alles gepoetst. En een ventilator gekocht. Want twee is wel handig als je met zoveel mensen bent. Was heel grappig loop je daar met die grote ventilator over een overvolle straat haha. Ja ja indonesia panas (indonesie is warm) hahha. Savond weer gedanst en gezongen. We krijgen er geen genoeg van en ook de kids vragen ons steeds tonight dance? Hahaha zo ontzettend fijn om te doen met ze. Zij leren ons indonesise dansje en wij ons zelf gefabriceerde dansjes aan hun. Super!!!

Vrijdag 24-07 zijn anne en ik om tien uur sóchtens naar manado gegaan. Om dorien, anbasja en gerard op te halen. Wij hadden gezegd dat we ze niet konden ophalen omdat we les moesten geven. Dus als kleine verassing zijn we toch naar manado gegaan. Na een rit van 2 en half uur waren we er. Daar nog bijna 2 uur moeten wachten. En wij zaten even lekker buiten komt max eraan kijk kijk daar komt het vliegtuig. En voor ons neus lande hun vliegtuig ik kreeg er kippenvel van. Ze waren veilig aangekomen. Toen hebben anne en ik ons verstopt. Steeds stiekum kijken. En terwijl we hun al lang in het vizier hadden, hadden zij niet door heel leuk haha!! Het weerzien was fijn. En w zijn blij dat ze er zijn super! Vervolgens zijn we naar een shopping mall geweest m daar de pizza hut te bezoeken. Want na 2 weken van rijst hadden anne en ik zo’n zin in wat lekkers hartigs. Het water liep ons in de mond. We hadden dan ook een veel te grote pizza besteld. En de rest hebben we maar mee genomen in een doggy bag.( Hier hebben we nog heerlijk van genoten op het balkon in amurang. ). En toen na de pizza hut opweg na amurang. Wer de prachtige reis door de bergen. Het is zo ontzettend mooi. Met allemaal valeien vol palmbomen, beekjes en banane planten. De palmbomen groeien schuin tegen de bergen aan. Dus als je dan langs zo’n ravijn rijd zie je dat helemaal. Je waant je dan zo in een andere wereld. Prachtig. En toen kwamen eindelijk dorien anbasja en gerard met ons in amurang aan. De kids allemaal naar buiten om voor te stellen. S’ avonds hebben we nog heerlijk gedanst.

Zaterdag 25 -07
Zaterdag ochtend hebben we met zn vijfen een gesprek gehad met pastoor frans over onze plannen van volgende week.. En hebben we een beetje rond gekeken op de school. Alle kids weer op ons af rennen miss miss hello how are you z leuk. Ik kreeg nog een ringetje van een van die meisjes. Paste net om mn pink. En ik heb nog heel lang met een van de docenten staan praten. Ver nederland en over mijn man, ik zei ik heb geen man, ooh you have boyfriend, nee zei ik ook niet. Why? Why not. Tja weet ik veel hahaha. Maar dat kunnen ze hier niet begrijpen. Je bent volwassen (nou ja qua leeftijd dan) dan hoor je ook getrouwd te zijn of op zn minst een boyfriend. Maar nee dus. Nou dan moet ik maar met een indonesiese man trouwen, dan kon ik in amurang wonen en op school werken. Maar zei ze lachend dan ben je wel heel lang vergeleken met je man hahahah
Zaterdag is de dag van de schoonmaak. En wij hadden aangeboden dat we wel wilden helpen. Dus we werden alle vijf in een andere groepje ingedeeld. Ik moet de kamar makan schoonmaken (eetkamer) maar het kwam er op neer dat ik de ramen aan de buiten kant ging poetsen. Zo grappig. In kon er makkelijk bij. Het bovenste raam waar normaal een trapje aan te pas moet komen kon ik op mn tenen bij. Ja lang zijn heeft zijn voordelen.
Na het schoonmaken hebben we gevolleybald met de kids op het schoolplein heel leuk.
S’ avonds deed een van de meisje mee aan een soort van plaatslijke idols. Of wij ook wilden stemmen, tuurlijk willen we dat. 3 stemmen kosten 1000 roepia en dat is 10 euro cent. Dus wij allemaal voor 5 euro stemmen. En later vroeg sister pauline of we ook wilden kijken, tuurlijk willen we dat. Dus wij in een over volle auto daar naar toe. Het werd gewoon gehouden middan in een brommer zaak. We waren net op tjd tinza(zo heet dat meisje) moest nog zingen. Dus toen wij uit de auto stapten werd er luid gejoeld door de locals wooeeeh wooeeeh boeleh boeleh (betekteknd buitenlander) nou we moesten maar gelijk naar voren komen om te dansen. Dus wij te midden van al die mensen staan dansen, ter wijl vlak voor ons iemand aan het zingen was. En eindelijk was tinza dan aan de beurt. Wij joelen, alle kids joelen, super leuk. En ze deed het heel goed. En wij vervolgens stemmen. We wilden 250 stem brievjes kopen die man met grote ogen huh nou zo veel hebben we neit meer. Maar uiteindleijk toch geregeld. We yhadden zo veel gestemd dat tinza met kop boven aan stond. Tja indonesie is nou een maal heel corrupt dus daar doen wij lekker aan mee en kopen gewoon zoveel stemmen dqat ze wel door meot gaan. Ja de indnesiese levenswijze nemen wij goed over. En ja hoor tinza had de meeste stemmen vanuit het plubliek (goh wat vreemd) ze mocht door. Vervolgens weer een ronde zingen waarbij de jury oordeelde. Uiteindelijk is ze als derde geeindigd. Het was zo’n leuke avond. En we moesten ook zo vaak op de foto iedereen wilde graag met een blanke op de foto. Hahaha. We hebben heerlijk gelachen. Ook als wij dansten ging groot gejoel op. Heel vreemd om te ervaren dat je zo als bijzonder word gezien. De zus van tinza kwam naderhand nog bij ons. Thank you thank you. Miss for your suport. Ze had de tranen in haar ogen. Want als wij neit met zoveel geld (voor de begrippen hier dan) hadden gestemd had zij niet kunnen winnen. Als je heir geen geld hebt ben je nergens. En wat was tinza blij. Maandag mag ze haar lied in de studio opnemen. SUPER.

Zondag 25 07
Een dag waarop we lekekr naar het strand wilden gaan maar helaas een grote regenachtige dag. Dus dorien en in besloten in de regen een wandeling te maken. Zo mooi loop je daar in de stromende regen over het plaatselijke strand. Waarbij vissers bootjes en afval en aangespoelde dingen het strand over heersen. De huisje aan zee zijn ook neit van de beste kwalieteit. Dus je waant je helemaal in de indonesiese wereld. Prachtig mooi. Helemaal weg van alles.

Mijn indonesis maakt nog steeds vorderingen. Ik kan al zinnetjes maken jeah ik ben trots hihi

Nou mensen tot de volgende keer xxx