Brisbane - Sydney

De afgelopen weken is er alweer vanalles gebeurt in mijn reizigers leventje.

In Brisbane ben ik op zoek gegaan naar werk, wat erg lastig bleek te zijn…. Heb mee gelopen met een deur tot deur verkoper… ik moest dan een soort van APK keuringen verkopen….. en nou ben ik best slim enzo (:P), maar van auto’s weet ik nix, en aan gezien het per commissie werd betaald, zag ik dat totaal niet zitten…. Dus heb maar besloten om Brisbane te verlaten… helaas ging ook dat niet erg makkelijk. Aangezien iedereen in sydney oud en nieuw heeft gevierd, en nu weer is begonnen met reizen, is alles van brisbane tot sydney erg druk, dus kon geen hostel vinden…. Maar he waar is familie als je ze nodig hebt??? Juist mijn Aussie achter nicht bood aan om daar een paar dagen te verblijven, dat was erg fijn, na maanden in stapelbedden slapen met snurkende kamer genoten, was het alleen slapen in een tweepersoons bed een verademing. Erg leuk om een paar dagen daar te zijn. Vervolgens ben ik 7 januari naar Surfers Paradise gegaan voor 2 nachten. Vervolgens op naar Byron bay.

De eerste zin in de lonely planet over byron bay is als volgt: “you made it to the promise land” veel belovend dus. En ik moet zeggen, byron bay was erg leuk, totaal anders dan andere plaatsen. Om het kort te beschrijven, op en ene hoek van de straat stond iemand met een bord “FREE HUGS” en aan de andere kant liep de harri krishna hun woord te verkondigen, hahaha….. vlak bij Byron bay ligt het plaatsje Nimbin, en dat staat bekend als Small Amsterdam, en nee, dat is niet vanwege de tulpen. Dus ik op dag tour. In een oude hippie bus werd ik opgehaald van het hostel. Eerst gingen e naar een waterval, en toen naar Nimbin, nou geloof me, er zijn me nog nooit zoveel drugs aangeboden in zo’n korte tijd…. Alles maar dan ook alles is daar verkrijgbaar. Iedereen zit stoned op een bankje, en wie nog niet stoned is, doet heel goed zijn best om dat in aanzienbare tijd te zijn…. Leuk om mee te maken, maar om daar nou te blijven?? Nee, ik was blij toen ik weer in het redelijk “normale” Byron bay was. De andere dagen in byron bay heb ik heerlijk op het strand gelegen, en samen met een paar meiden die ik al een aantal keer heb ontmoet, ben ik naar de vuurtoren gelopen, een erg mooi uitzicht vanaf daar over byron bay, en de bergen enzo.

13 januari was het tijd om het leuke byron bay achter me te laten, op naar coffs harbour. Ik moet zeggen, een redelijk saaie plaats, het voordeel was echter, dat het strand letterlijk 10 seconden lopen was, en dat het strand bij het hostel zo afgelegen was, dat je daar rustig s’avonds een kampvuur kon bouwen, en een drankje kon drinken, de politie komt daar toch niet. Na 2 nachten in Coffs, ben ik 15 januari naar Port macquirie gegaan.

Een meisje (elisa) uit mijn hostel in coffs ging ook naar port macquirie, en we bleken het zelfde hostel geboekt te hebben… erg gezellig. De volgende dag hebben we samen Port Macquirie verkend op de fiets (!!!) erg mooie stranden, maar helaas ook erg heuvel achtig, dus we moesten een groot deel lopen. S’middags naar een koala ziekenhuis geweest….. Serieus, ik ben niet snel onder de indruk van een schattigheid-gehalte, maar koala’s zijn echt te schattig!!!! Ze lijken niet eens echt, ze zien er zo onwerkelijk schattig uit… de koala’s in dit opvang tehuis worden daar verzorgt, na bijvoorbeeld een bosbrand, of auto ongeluk, en vervolgens worden ze weer vrij gelaten, een erg goed initiatief.

17 januari zijn Elisa en ik naar Newcastle afgereisd. Aangekomen in Newcastle, zijn we naar het strand geweest. En daarna rond gelopen in Newcastle, serieus ik ben nog nooit zoveel vreemde, aparte mensen tegen gekomen in een uur tijd. Newcastle is opzich mooi, maar veel gebouwen zijn erg deprimerend, en dat schijnt zijn uitwerking te hebben op de bewoners. Erg apart. De volgende dag hebben we lekker lui gedaan. En een wandeling langs het strand gemaakt.

En dan 19 januari. Precies 4 maanden nadat ik Nederland heb verlaten, bereik ik eindelijk sydney.
Na een bus rit van maar 2,5 uur (je raakt gewent aan de afstanden hier) reden we de harbour bridge op. De bus chauffeur zei, als jullie links kijken zien jullie de Opera House.
En daar was ze (of is het een hij??), in al haar glorie. Kippenvel en tranen in mijn ogen. En niet zozeer om het gebouw zelf, maar meer om het idee, je ziet dat gebouw op elke reisgids van australie, je ziet et op tv, op internet, en zelfs in de film Finding Nemo komt het langs. En daar ben ik oog in oog met één van de beroemste gebouwen van de wereld… SUPER!!!

Eenmaal aangekomen op central station, blijkt sydney zonder plattegrond best lastig te zijn. Maar na 40 minuten sjouwen met al mijn hebben en houden, eindelijk het hostel gevonden.

De dagen in Sydney heb ik voornamelijk gespendeerd met rondkijken…. Sydney City Centre is niet heel groot. Alles is te belopen. En ik moet zeggen, dat Sydney niet heel speciaal is. Niet enorm hoge wolken krabbers. Wel mooie oude kerken en gebouwen. Ook zijn we op de Sydney Tower geweest. Dat is het hoogste punt van sydney. En gaf een prachtig uitzicht over de volledige stad. En Natuurlijk heb ik ook mooie kiekjes gemaakt van de harbour bridge en the opera house.
Zaterdag 21 januari ben ik op een dagtour geweest naar Blue Mountains. Dat was erg mooi. Helaas was het mistig, en op het moment dat ik in de kabelbaan zat die tussen 2 bergen hangt, en 280 meter vanaf de grond is, was het zo mistig dat ik helemaal nix kon zien. Maar dan ook echt nix. Maar een wandeling door de bergen bezorgde gelukkig wel hele mooi uitzichten.

En dan nu…. Na 2 maanden van rond zeulen met tassen en dingen bekijken en elke 3 dagen nieuw vrienden maken, ben ik er een beetje moe van. Plus dat het geld sneller gaat dan gepland. Is dit een mooi moment om te werken. Samen met 2 duitse meisjes, die ik een maand geleden heb ontmoet en steeds weer hier en daar heb getroffen, ga ik de komende 5 weken Fruitplukken in Mildura. Dat is ongeveer 500 km het binnenland in vanaf Melbourne.
Vervolgens gaan we half maart met z’n Drieën in een campervan 5 weken lang nieuw zeeland verkennen. Daar heb ik erg veel zin in.

Of te wel, het luie leventje is even voorbij… ik ga de komende 5 weken in de velle zon en met mijn hoofd in de struiken door brengen…. Maar ach alles heeft zijn charme!!

Bedankt voor alle reacties…. Ik heb het al vaker gezegd, maar het is zo ontzettend leuk om hier, aan de andere kant van de wereld iets te horen van het thuis front!!

Dikke Dikke tut!!!